De como dormir poco ayuda a viajar en el tiempo…muy lejos en el tiempo…y nos convierte en zombies…también…

20130404-191234

No os dejéis engañar por el título, hoy sigo hablando de niños…y de adultos…y de sueño…y de la falta de él…y de paso…de viajes en el tiempo…y de zombies…

El otro día leí que la falta de sueño hace que sintamos nuestras emociones «a rienda suelta». El cerebro límbico se desconecta del córtex prefrontal y dejamos de tener el control sobre nuestras emociones. De esta modo, regresamos al mundo de nuestros antecesores más antiguos…a la prehistoria, cuando el córtex era más pequeño y vivíamos dominados por las emociones. Dicho así, puede parecer divertido, pero cuando hay dos niños de por medio y una pareja, es, como mínimo, poco saludable, ya que cuesta mirar las cosas con perspectiva y los altibajos emocionales sin racionalidad para controlarlos, son peligrosos. Dejamos de ser nosotros mismos!! Es lo más parecido a ser unos Australopitecus o, como me gusta a mí…nos parecemos peligrosamente a un Zombie.
Dicho de esta manera, parece que exagere, pero los padres o madres que han pasado alguna noche sin dormir (si es debido a salir de fiesta…no cuenta!!!), o durmiendo poco, o durmiendo mal…me comprenderán!!
Y cuando tienes hijos, las oportunidades de pasar una mala noche son variadas y múltiples. Hay muchas opciones. Unos ejemplos elegidos al azar: un niño/a que no tiene ganas de irse a dormir por la noche, uno que tiene ganas de marcha a medianoche, uno que a las 6 de la mañana de un fin de semana el sr. Ritmo circadiano le señala que ya es hora de levantarse, uno que necesita un mínimo de treinta besos antes de dormirse, uno que necesita beber diez vasos de agua, el mismo que, entonces, necesita ir a mear las mismas a veces, uno que tiene miedo…y así hasta el infinito.

Cuando son bebés, tienen excusa, aunque no es un consuelo! Cada dos o tres horas necesitan comer. A medida que crecen, comen menos pero tocan más los… (poned lo que estiméis necesario como sinónimo de testículos). Cada noche es una aventura y no sabes ni cuantas horas seguidas dormirás ni cuando te despertará.

Hay padres que tienen suerte y no se encuentran en esta situación…cuenta la leyenda! Hay, además, varios grados entre dormir muy bien y convertirse en un zombie, pero si vosotros os convertís en uno después de una mala noche,  encerraos en una habitación o iros de casa, no sea que os comáis el niño, niños, tu pareja, al cartero o al vecino…

Tácticas y técnicas para hacer dormir a los niños (bebés) hay muchas y ninguna incluye las pastillas de dormir!! Cuando ya has encontrado la tuya, al día siguiente habrá que cambiarla, porque si a algo te ayuda tener niños, es a utilizar la plasticidad cerebral. Los adultos lo tenemos plástico, pero los niños lo tienen que parece líquido, y lo que un día sirve, al siguiente ya no!
Cada niño es un mundo y cada día es un niño diferente! No hagáis caso a los consejos…sed imaginativos! Creativos! Las tácticas pasan por que se duerman con el biberón, con la mano cogida, moviéndolos, paseándolos, invocando al Dr. Estivill, con el pecho de la madre, el del padre, el chupete…y yo he llegado a desear un terremoto de 3,5 en la escala de Richter que lo haga temblar un minuto hasta que se duerma!!!
Si tienes suerte y se duerme, no lo muevas de posición hasta después de media hora! No te dejes engañar por el hecho de que tengan los ojos cerrados…es una táctica de despiste…no duermen!! Lo dejaréis en la cuna y, justo en el momento en que el primer átomo de su espalda se ponga en contacto con el primer átomo de la cuna, su detector atávico de «tengo que despertar porque me están abandonando y se me pueden comer los lobos» se activa…y abre los ojos!!!
Me podéis dar ideas que utilicéis vosotros, padres y madres del mundo!! Es una llamada de socorro!!!

De todos modos, a medida que van creciendo se despiertan menos…o igual…o más…depende de cada niño y si, como yo, tiene el sueño un poco ligero, las probabilidades de dormir una noche seguida tienden a cero! Yo he probado de ponerlos en modo vibración para que no hagan ruido, pero no he encontrado el botón…he probado de desconectarlos mientras cargan baterías, pero tampoco sé hacerlo…supongo que la próxima actualización de iBebé o iNiño , ya lo llevarán por defecto, pero, de momento…nos jodemos!!

Yo, supongo que entre sufrir debido a que el niño se despierta de hambre o de miedo…y porque vuelve tarde a casa después de una noche de fiesta, habrá una o dos noches que se pueda dormir del  «tirón».

Para terminar, quisiera decir que a mí también me ha pasado, que la primera noche que ha dormido diez horas seguidas, he ido a ver si el niño estaba vivo!!! Y el sentimiento de angustia a medida que me acercaba a la cuna, sólo era superado por el sentimiento de angustia de una noche sin dormir…y de cómo, a medida que me levantaba de la cama, a las dos de la mañana, a las tres, a las cuatro y las cinco…notaba como me iba convirtiendo en zombi…como me inundaban las emociones más primarias, y como, por suerte, mi mujer llegaba antes a la cuna y evitaba que me comiera al niño…

AVISO: CUALQUIER PARECIDO CON LA REALIDAD es pura coincidencia…O NO!!!!

2 comentarios en “De como dormir poco ayuda a viajar en el tiempo…muy lejos en el tiempo…y nos convierte en zombies…también…

  1. molt bona l’entrada…yo dic que em converteixo en ogre…i quan dormo 8 hores seguides (1 cop l’any) penso que n’he dormit 24! l’unic truquet que faig servir es tenir una «habitacio dormitori» familiar…aixi almenys els desplacaments son menys, i les pors, i…tot queda més aprop 🙂

Replica a Lai - Aixi és com ho penso Cancelar la respuesta